زراعت
جلیل شفق کلوانق؛ محسن سبزی نوجه ده؛ مینا امانی؛ پرویز وجودی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 شهریور 1403
چکیده
مقدمه: علف‌های هرز از مهمترین عوامل کاهش‌دهنده رشد و عملکرد گیاهان است. لذا اتخاذ روش مناسب کنترل علف‌های هرز بسته به شرایط محیطی میتواند نقش مؤثری را در بهبود عملکرد گیاهان داشته باشد. بنابراین هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر روش‌های مختلف کنترل علف‌های هرز بر رشد و عملکرد و درصد پروتئین گلرنگ بود.روش شناسی پژوهش: به‌منظور ...
بیشتر
مقدمه: علف‌های هرز از مهمترین عوامل کاهش‌دهنده رشد و عملکرد گیاهان است. لذا اتخاذ روش مناسب کنترل علف‌های هرز بسته به شرایط محیطی میتواند نقش مؤثری را در بهبود عملکرد گیاهان داشته باشد. بنابراین هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر روش‌های مختلف کنترل علف‌های هرز بر رشد و عملکرد و درصد پروتئین گلرنگ بود.روش شناسی پژوهش: به‌منظور بررسی اثر روش‌های مختلف مدیریت علف‌های هرز بر روی عملکرد و ازجای عملکرد و درصد پروتئین گلرنگ بهاره، آزمایشی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی و 4 تکرار در مزارع دانشگاه تبریز اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل عدم کنترل علف‌های هرز، یک بار وجین دستی در مرحله روزت، گیاه پوششی گاودانه، گیاه پوششی ماشک گل خوشه‌ای، گیاه پوششی ماشک گل خوشه‌ای + گاودانه، مالچ کاه و کلش، علف‌کش تریفلورالین، علف‌کش تریفلورالین + هالوکسی فوپ اتوکسی-اتیل، علف‌کش تریفلورالین + فن‌مدیفام، علف‌کش هالوکسی فوپ اتوکسی-اتیل + فن‌مدیفام، دو بار وجین دستی قبل از طویل شدن ساقه، کنترل کامل دستی علف‌های هرز بود. یافتههای پژوهش: براساس نتایج، درصد پروتئین در تیمار کنترل کامل دستی علف‌های هرز در مقایسه با تیمار عدم کنترل علف‌های هرز به‌میزان 2/157 درصد بیشتر بود. با توجه به یافتههای این تحقیق، در بین روش‌های مختلف کنترل علف‌های هرز، علف‌کش تریفلورالین + فن‌مدیفام، علف‌کش هالوکسی فوپ اتوکسی-اتیل + فن‌مدیفام، دو بار وجین دستی قبل از طویل شدن ساقه، گیاه پوششی گاودانه و ماشک گل خوشه‌ای، مالچ کاه و کلش و کنترل کامل دستی علف‌های هرز اثر افزایش معنی‌داری بر عملکرد دانه داشت که بیشترین میزان افزایش با 107 درصد در تیمار کنترل کامل دستی علف‌های هرز به دست آمد. با توجه به نتایج، تیمار مالچ کاه و کلش بیشترین تعداد بوته علف‌های هرز با 56 عدد در تیمار مالچ کاه و کلش به‌دست آمد.
زراعت
رامین لطفی؛ حمید حسنیان خوشرو؛ حسین خوشوقتی
دوره 12، شماره 2 (ویژه همایش ملی نخود) ، اسفند 1402، ، صفحه 158-174
چکیده
مقدمه: تغییر سیستم کاشت نخود از بهار به پائیز، به دلیل افزایش طول دوره رشد، بهره‌وری مناسب از بارندگی‌های اواخر زمستان و اوایل بهار، همزمانی دوره گلدهی و غلاف‌بندی با رطوبت مناسب خاک و نهایتاً گریز از خشکی انتهای فصل، با افزایش عملکرد در اقلیم‌های مدیترانه‌ای همراه است. خویشاوندان وحشی منابع مفیدی از تنوع ژنتیکی و ژن‌های مقاومت ...
بیشتر
مقدمه: تغییر سیستم کاشت نخود از بهار به پائیز، به دلیل افزایش طول دوره رشد، بهره‌وری مناسب از بارندگی‌های اواخر زمستان و اوایل بهار، همزمانی دوره گلدهی و غلاف‌بندی با رطوبت مناسب خاک و نهایتاً گریز از خشکی انتهای فصل، با افزایش عملکرد در اقلیم‌های مدیترانه‌ای همراه است. خویشاوندان وحشی منابع مفیدی از تنوع ژنتیکی و ژن‌های مقاومت به تنش‌های زنده و غیرزنده هستند و هرچه پایة تنوع گسترده‌تر باشد، احتمال این که به‌نژادگر بتواند ترکیب ژنتیکی مورد نظر خود را بیابد بیشتر خواهد بود.روش شناسی: آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تکرار به منظور ارزیابی کارایی فتوسنتزی و پاسخ بیوشیمیایی نخود دیم تحت تنش سرما در دو ژنوتیپ ILWC109 و ILWC119 به همراه دو ژنوتیپ آنا (شاهد مقاوم) و ژنوتیپILC533 (شاهد حساس) انتخابی از آزمایش مزرعه‌ای در محیط کنترل شده موسسه تحقیقات کشاورزی دیم انجام شد. در محیط کنترل شده سه سطح متفاوت دمایی شامل 22 درجه سانتی‌گراد (بعنوان شاهد)، 4 سانتی‌گراد و 4- درجه سانتی‌گراد برای ارزیابی ویژگی‌های بیوشیمیایی در نظر گرفته شد.یافتههای پژوهشی: نتایج بخش مزرعه نشان داد که ژنوتیپهای شماره 5 (ILWC109) و 23 (ILWC119) نه تنها از نظر میزان کلروفیل بیشترین مقدار را بخود اختصاص دادند بلکه از نظر شاخص ELI و میزان فعالیت آنزیمهای CAT و PPO نیز نسبت به سایر ژنوتیپها و ارقام شاهد برتری داشته و جزو ژنوتیپهای مقاوم به سرما شناخته شدند. در بخش کنترل شده نتایج نشان داد که فلورسانس حداکثر، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، کارایی کمپلکس تجزیه آب در فتوسیستم II و کارایی فتوسنتزی بطور معنی‌داری در ژنوتیپهای مورد بررسی تحت تنش سرمای 4- درجه سانتی‌گراد کاهش یافتند. در مقابل، در دمای 4- درجه سانتی‌گراد، میزان جذب جریان نوری در مراکز واکنشی فعال بیشتر شد. بیشترین سطح فلورسانس حداکثر و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و کمترین میزان جذب جریان نوری در مرکز واکنشی فعال در ژنوتیپ ILWC109 دیده شد. به نظر می‌رسد ژنوتیپهای آنا و لاین ILWC109 در شرایط تنش سرمای 4- درجه سانتی‌گراد توانسته‌اند تعداد مراکز واکنشی فعال فتوسیستم II را بیشتر کرده و با جذب فوتون‌های نوری، انتقال الکترون با کارایی بهتری صورت گیرد. بهبود کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II تایید کننده همین مکانیسم عمل در ژنوتیپهای متحمل به تنش سرما است.
زراعت
حامد نریمانی؛ رئوف سید شریفی؛ ندا عبادی
دوره 7، شماره 2 ، اسفند 1397، ، صفحه 159-188
چکیده
ساز وکارهای متعددی به منظور کاهش اثرات محدودیت آبی ایجاد شده تحت شرایط دیم در رشد گیاهان توسعه یافته‌اند و استفاده از آبیاری تکمیلی و نانواکسید آهن نقش مهمی را در بهبود عملکرد ایفا می‌نمایند. به‌منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و نانواکسید آهن بر شاخصهای رشدی، جذب تابش و عملکرد گندم در شرایط دیم، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح ...
بیشتر
ساز وکارهای متعددی به منظور کاهش اثرات محدودیت آبی ایجاد شده تحت شرایط دیم در رشد گیاهان توسعه یافته‌اند و استفاده از آبیاری تکمیلی و نانواکسید آهن نقش مهمی را در بهبود عملکرد ایفا می‌نمایند. به‌منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و نانواکسید آهن بر شاخصهای رشدی، جذب تابش و عملکرد گندم در شرایط دیم، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سه سطح آبیاری شامل عدم آبیاری یا کشت دیم، آبیاری تکمیلی در مرحله غلاف رفتن (بر مبنای کد 45 از تقسیم بندی BBCH)، آبیاری تکمیلی در مرحله سنبلهدهی (بر مبنای کد 61 از تقسیم بندی BBCH) و محلولپاشی نانواکسید آهن در چهار سطح (عدم کاربرد نانواکسید آهن به عنوان شاهد و محلولپاشی 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در لیتر نانواکسید آهن) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد 9/0 گرم بر لیتر نانواکسید آهن و آبیاری تکمیلی در مرحله غلاف رفتن موجب حداکثر شاخص سطح برگ، درصد نور جذب شده، سرعت فتوسنتز خالص، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و ماده خشک کل نسبت به عدم محلولپاشی تحت شرایط دیم گردید. همچنین محلولپاشی 9/0 گرم بر لیتر نانواکسید آهن و آبیاری تکمیلی در مرحله غلاف رفتن، موجب افزایش 43/38 درصدی عملکرد دانه نسبت به عدم محلولپاشی تحت شرایط دیم گردید.در مجموع چنین نتیجه‌گیری شد که کاربرد آبیاری تکمیلی و نانواکسید آهن میتواند به عنوان یک فاکتور مدیریتی مناسب برای افزایش عملکرد دانه گندم در شرایط محدودیت آبی باشند.
زراعت
امین عباسی؛ رامین لطفی؛ محسن جانمحمدی
دوره 7، شماره 1 ، شهریور 1397، ، صفحه 79-101
چکیده
امروزه اهمیت ثبات تولید محصولات زراعی طی شرایط کم آبی به دلیل افزایش جمعیت جهان بیش از پیش حائز اهمیت میباشد. با توجه به احتمال تاثیر نانو تیتانیوم و نانو سیلیکون بر روی رشد و نمو گندم در شرایط تنش خشکی، پژوهش حاضر با بهره‌گیری از آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 در کشتزار پژوهشی گروه مهندسی ...
بیشتر
امروزه اهمیت ثبات تولید محصولات زراعی طی شرایط کم آبی به دلیل افزایش جمعیت جهان بیش از پیش حائز اهمیت میباشد. با توجه به احتمال تاثیر نانو تیتانیوم و نانو سیلیکون بر روی رشد و نمو گندم در شرایط تنش خشکی، پژوهش حاضر با بهره‌گیری از آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 در کشتزار پژوهشی گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه انجام گرفت. سطوح مختلف آبیاری (آبیاری در 90، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی به ترتیب برای شرایط بدون تنش، تنش متوسط و تنش شدید) به عنوان کرتهای اصلی و سطوح مختلف محلول پاشی نانو ذرات تیتانیوم و سیلیکون (شاهد، 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد) نیز به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که اثر متقابل کاربرد نانو ذرات و بروز تنش خشکی بر روی پارامترهای وزن خشک، سطح برگ، کلروفیلa، کلروفیلb، کارتنوئید، کلرفیل کل، وزن هزار دانه، سوپر اکسید دیسموتاز، Cu/Zn-SOD، Mn-SOD، Fe-SOD،آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، پراکسیدهیدروژن، مالون دی‌آلدئید، پرولین در سطح احتمال یک درصد و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح احتمال پنج درصد معنیدار شدند. مقایسات میانگین صورت گرفته نشان داد که بیشترین میزان تاثیرگذاری نانو تیتانیوم و نانو سیلیکون بر روی سیستم آنتی اکسیدانی و مقادیر کلروفیل و پراکسید هیدروژن در تیمارهای 50 و 70 درصد ظرفیت زراعی مربوط به سطوح محلول پاشی 5/1 و 2 درصد این ماده‌ها میباشد. با توجه به اثرگذاری بیشتر عنصر تیتانیوم در مقایسه با سیلیکون بر روی میزان کلروفیل، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و عملکرد در شرایط تنش خشکی باعث گردید که غلظت 2 درصد نانوتیتانیوم به عنوان نتیجه این پژوهش برای شرایط مشابه آزمایش معرفی گردد.
