ابراهیم روحی؛ محمد حسین سدری؛ محمد کوهسار بستانی؛ فرهنگ خالدیان
دوره 10، شماره 1 ، شهریور 1400، ، صفحه 105-124
چکیده
در این بررسی اثر روش‌های مختلف خاک‌ورزی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام جدید و قدیم گندم دیم در مقادیر مختلف تراکم کاشت در نظام تناوبی گندم-آیش طی سه سال زراعی(97-1396 الی 99-1398) در ایستگاه تحقیقات سارال مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور از طرح آزمایشی کرت‌های نواری خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. تیمار خاک‌ورزی ...
بیشتر
در این بررسی اثر روش‌های مختلف خاک‌ورزی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام جدید و قدیم گندم دیم در مقادیر مختلف تراکم کاشت در نظام تناوبی گندم-آیش طی سه سال زراعی(97-1396 الی 99-1398) در ایستگاه تحقیقات سارال مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور از طرح آزمایشی کرت‌های نواری خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. تیمار خاک‌ورزی شامل خاک‌ورزی مرسوم(گاوآهن برگرداندار در بهار به اضافه دیسک و ماله قبل از کاشت)، کم‌خاک‌ورزی(شخم با کولتیواتور کلشی یا خاک ورز مرکب بعد از برداشت گندم) و بی-خاک‌ورزی( کاشت مستقیم بدون عملیات خاک‌ورزی) به عنوان کرت افقی، تیمار ارقام دیم گندم شامل آذر2، باران و سرداری به عنوان کرت عمودی و تیمار میزان بذر شامل300، 350، 400 و 450 دانه در متر مربع به‌عنوان کرت فرعی بود. نتایج نشان داد تیمار خاک‌ورزی مرسوم با عملکرد 1858 کیلوگرم در هکتار نسبت به کم‌خاک‌ورزی و بی‌خاک-ورزی به ترتیب 22 و 21 درصد افزایش عملکرد داشت. ارقام تفاوت معنی‌داری از لحاظ عملکرد دانه نشان ندادند. میزان بذر 350 دانه در متر مربع با عملکرد 1686 کیلوگرم در هکتار نسبت به بقیه تیمارها عملکرد دانه بیش‌تری تولید نمود.تفاوت معنی‌داری بین ارقام و سطوح مختلف بذر از لحاظ درصد پروتئین دانه وجود نداشت اما اثر تیمارهای خاک-ورزی بر درصد پروتئین دانه در سطح 1% معنیدار بود. بیشترین پروتئین دانه در خاک‌ورزی مرسوم به میزان 72/12 درصد و کم‌ترین پروتئین، در کم‌خاک‌ورزی به میزان 59/11 درصد، مشاهده شد. پاسخ ارقام به مقادیر بذر در واحد سطح و نوع خاک‌ورزی در نظام تناوبی گندم - آیش یکسان بود. به دلیل طولانی بودن دوره آیش و کاهش مقدار بقایا روی سطح خاک و به دنبال آن کاهش شدید عملکرد، روش‌های شخم حفاظتی در نظام تناوبی گندم - آیش توصیه نمی-شود.
گیاهان زراعی دیم
محمد حسین سدری؛ احمد گلچین؛ ولی فیضی اصل؛ عادل سی و سه مرده
دوره 5، شماره 1 ، خرداد 1395، ، صفحه 63-85
چکیده
به منظور بررسی اثرات مصرف نیتروژن بر عملکرد گندم دیم، کارائی زراعی نیتروژن و کارایی استفاده از آب باران در رژیمهای متفاوت رطوبتی دو آزمایش در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی با سه نحوه مصرف نیتروژن شامل کل در پائیز، در پائیز + در بهار و در پائیز + در بهار (پنجهدهی) به عنوان کرت اصلی و با پنج سطـح نیتروژن شامـل 0، 30، 60، 90 و 120 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات مصرف نیتروژن بر عملکرد گندم دیم، کارائی زراعی نیتروژن و کارایی استفاده از آب باران در رژیمهای متفاوت رطوبتی دو آزمایش در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی با سه نحوه مصرف نیتروژن شامل کل در پائیز، در پائیز + در بهار و در پائیز + در بهار (پنجهدهی) به عنوان کرت اصلی و با پنج سطـح نیتروژن شامـل 0، 30، 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره به عنوان کرت فرعی با سه تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در سالهای زراعی 92-1391 و 93-1392 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم قاملو اجرا شد. نتایج نشان داد در شرایط دیم با مصرف 30، 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، عملکرد دانه به ترتیب 478، 961، 1086 و850 کیلوگرم در هکتار افزایش (05/0p<) داشت. با افزایش نیتروژن تا سطح 90 کیلوگرم در هکتار، کارایی مصرف آب باران به حداکثر (3/10 kg.mm-1.ha-1) رسید. در شرایط آبیاری تکمیلی در مراحل خوشهدهی و دو هفته پس از خوشهدهی با مصرف 30، 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، عملکرد دانه به ترتیب 849، 1357، 1540 و1790 کیلوگرم در هکتار افزایش (01/0p<) یافت و 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن با بیشترین عملکرد، کارائی زراعی نیتروژن و کارایی استفاده از آب بهترین تیمار بود. همچنین نتایج نشان داد که در شرایط دیم، مصرف کل و تقسیط 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در میزان عملکرد، مقدار پروتئین دانه و کارائیهای زراعی و استفاده از آب در یک سطح معنیدار موثر بود.
