همکاری با انجمن علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه شیراز

2 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز

چکیده

استفاده از گونه های مقاوم به تنش های خشکی و شوری، به عنوان مهمترین عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان مناطق خشک و بیابانی، در امر اصلاح و توسعه مراتع  ضروری به نظر می رسد. با توجه به فقدان اطلاعات کافی از میزان مقاومت یونجه های یکساله در برابر این تنش ها، پژوهشی روی بذرهای با غلاف و بدون غلاف یونجه یکساله Medicago polymorpha به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. تنش شوری در 4 سطح صفر، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر و 3 سطح خشکی، شامل 50،  75 و شاهد (100در صد)  درصد ظرفیت مزرعه اعمال شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اعمال هر گونه سطحی از تنش خشکی و شوری سبب تغییر ویژگی های مورفولوژیک و محتوای پرولین شد. با افزایش سطوح تنش های خشکی و شوری کاهش چشم گیری در صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد پنجه، قدرت رویشی و درصد جوانه زنی مشاهده شد. اما افزایش سطوح تنش خشکی و شوری سبب افزایش در میزان پرولین گردید. مقدار این صفات در تیمارهای بذرهای بدون غلاف نسبت به بذرهای با غلاف بیشتر بود. به طور کلی تنش های غیرزنده موجب کاهش جوانه زنی و رشد و همچنین افزایش محتوای پرولین در گیاه یونجه گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کاشت بذرهای بدون غلاف دارای مزیت های جوانه زنی ورشدی به ویژه در شرایط تنش های خشکی و شوری است.

عنوان مقاله [English]

Effects of different drought and salinity stress levels on some morphological characteristics and proline content of annual burr medics (M. polymorpha L.)

نویسندگان [English]

  • Hossein Sadeghi 1
  • Hossein Sadeghi 2

1 Assistant Professor of Shiraz University

2 M.Sc student of Shiraz University

چکیده [English]

Breeding medics species to drought and salinity tolerant  can play an important role in herb production and pasture rehabilitation. With the aim of study of the performance of annual burr medics under drought and salinity stresses, a pot study was conducted with factorial arrangement of treatments in a randomized complete block design in Shiraz University. Sown seeds were two types (threshed and unthreshed), salinity stress had four levels (0, 4, 8, and 12 dSm-1) and drought stress had three levels (irrigated up to 100, 75 and 50% of field capacity). All stress treatments altered morphological traits and proline content. Increasing drought and salinity severity significantly declined germination percentage, plant height, vegetative vigour, leaf number and tiller number, although, proline content was enhanced. The plants grown from threshed seeds were affected more than unthreshed one. Overall, the applied stresses decreased germination and growth; but increased proline content of medics. Results indicated that sowing of threshed seed could improve germination and growth, especially under drought and salinity conditions.